Nagpuyo kita niining kalibutana diin ang matag-usa ganahan maghimo ug mga pasumangil. Halos sa tanang butang ang imong hunahuna sa kanunay anaa niana dili ka gusto modawat o moatubang sa kamatuoran nga ingon niana, mao nga, nangita ka ug paagi aron makalihay ang imong kaugalingon, sa paghuna-huna nga ang pasumangil makapagawasnon kanimo. Sa imong hunahuna ang imong mga pasumangil makapagawasnon ba kanimo atubangan sa Dios? May ikapasumangil ba ang kaluwasan? Ang imong mga pasumangil sa pagkatinuod dili makapagawasnon kanimo. Sa dihang si Adan ug si Eva nakasala, sila nagsulay sa paghimo ug mga pasumangil ug gibali ang pagbasol sa usag usa, naghunahuna nga pasagdan ra sa Dios ang ilang sala kay naghatag man sila ug pipila ka rason kong ngano sila nahulog sa pagpakasala. Apang, atong mabasa sa Biblia nga ang Dios sa gihapon nagsilot kanila. Ang Dios dili modawat ug mga pasumangil, bisan kon unsa pa sila ka malimbongon nga giplano, ug bisan pa sa imong paghimo sa imong kaugalingon nga inosente tan-awon (Genesis 3:9-19; Galacia 6:7-8).

Ang mga nahidalin-as nga mga kristohanon kasagaran magsalig sa ilang mga kinaiya ug mga binuhatan nga dili na iya sa kristohanon nga inubanan sa mga pasumangil. Kon ikaw gipangutana, “Nganong wala ka man makasimba adtong Domingo?” ang imong ikatubag, “Kay miadto man gud ko sa usa ka dapit,” o, “Kay kini o kadto maoy nagkuha sa akong panahon sa pagsimba.“ Kong dili ka gusto moangkon sa imong pagkadilimatinud-anon, ang sunod nimong pamaagi mao ang mga pasumangil sa imong paagi sa paglihay. Unsa ikaw ka buta diha sa imong mga pasumangil, wala masayod sa imong pagkatimawa, makalolooy, kabus, buta, ug hubo, nga may pagkaalaot diha kanimo nga nagpakamaalamon sa imong kaugalingon mga mata ug nagtawag sa dautan nga maayo ug ang maayo dautan. Oo, sa dihang gipangutanan ka komusta na ang dagan sa imong kinabuhi, moingon ka nga maayo man. Sa dihang dili diay maayo ang imong kahimtang, sa dihang gisulayan nimo sa pagtabon ang kamatuuran, ang imong pagka-ikaw sa dihang dili ka gusto maminaw sa bisan unsang pagtambag alang sa imong kinabuhi, imo silang sultihan nga maayo ra ang kahimtang nimo; unya dili na sila magsamok pa kanako. Ang Dios nasayod kanimo (Isaias 5:20, 21; Bugna 3:17; Hebreohanon 4:12-13).

Imong sultihan ang usa ka datu nga tawo mahitungod kang Kristo, oo, bahin sa Ginoo, ang iyang Magbubuhat, ug siya magpili sa pagsulti kanimo ug usa ka butang isip ikapasumangil o “Wala pa akoy panahon niana sa pagkakaron; balik sa sunod higayon kon mas makahigayon na ko alang niana “ Ngano man? Tungod kay ikaw nag-agap sa kwarta, ug mao kana ang imong kaugalingong pasumangil, sa labing kabus karon, moingon ka. Ang kabus nga tawo moingon, “Ang mga tawo nga dunay kwarta mao ray makaalagad sa Dios diha sa hustong pamaagi. Hangtud nga duna na koy kaugalingon, sa akong hunahuna dili pa ako makaalagad sa Dios diha sa hustong pamaagi.“ Ikaw nga nag-agap sa kwarta, ikaw nga datu na ug walay panahon sa pagsagop sa Pulong sa Dios, oo ang Dios mangutana kanimo niining pangutanaha,“ Kay ang kapuslanan sa usa ka tawo, kong makaangkon siya sa tibuok kalibutan, ug mapildi kaniya ang iyang kalag kun unsa ba ang igahatag sa usa ka tawo nga baylo sa iyang kalag?” (Mateo 16:26). “Apan ang pagka-diosnon nga may pagkatagbaw, maoy daku nga ganancia. Kay wala kitay gidala nganhi sa kalibutan, ug mahayag nga wala usab kitay pagadad-on ngadto sa gawas. Busa, kon aduna kitay makaon ug ikasapot, niini matagbaw kita. Ang ang mga naninguha gayud sa pagkadato nangahulog sa panulay ug sa bitik, ug sa daghang mga binuang o nga makadaut nga kailibngon ingon nga milumos sa mga tawo sa pagkalaglag ug sa pagkawala. Kay ang gugma sa salapi mao ang gamut sa tanang kadautan; nga ang uban tungod sa pagkaibog niini nangasalaag sila gikan sa pagtoo, ug nangatugob sa ilang kaugalingon sa daghang kasakit” (I Timoteo 6:6-10). Sa usa ka bahin ikaw nag-agap sa salapi mao nga gipasibayaan mo ang pagpatalinghog sa pagbuhat sa kabubut-on sa Dios-ang imong Magbubuhat, ang imong kinabuhi, ug ang imong tanan (Lucas 12:18-21).

Adunay daghang mga pasumangil nga ikahatag sa tawo alang niini o kadto. Sa dihang imong pangutan-on ang imong higala o ang usa nga tigtambungan sa pagsimba, “Nganong dili man nimo itugyan ang imong kinabuhi ngadto kang Cristo? Nganong dili ka man maghinulsol?“ Pipila nga sagad ikapamalibad mao: “ Ang akong amahan usa ka Muslim, ug dili ko niya tugutan nga mag-Kristiyanos; ang akong mga ginikanan dunay taas nga posisyon sa ilang dominasyon, ug kini makahimong makatibhang sa kadunganan; segurado gayud nga lisudlisuron ko sa akong inahan kong mag-Kristiyanos ko; pag-kahuman nalang sa akong pagtuon, sa pagkakaron dili pa ko makapili sa pagsubay sa masigpit nga dalan; ang patuon maoy una nakong tumong, human niana, ang dios na; anha na kon makit-an ko na ang babaye nga akong pagaminyoan o lalaki nga akong pagaminyoan, hangtud maminyo na ko, dili pa ako makaalagad sa Dios sa insakto, hangtud nga makaangkon na ko ug kaugalingon nga pamatigayon, dili ako matagbaw sa pag-alagad sa Dios; hangtud nga duna nakoy kaugalingon nga patigayon, dili usa ko maghunahuna sa Dios. “Oh, tawo, oh, tawo! Mao kini ang imong gipamulong ngadto sa Dios, ang imong Magbubuhat, si kinsa maoy naghupot sa gininhawa sa imong kinabuhi. Unsa kaha kong ang Dios mosulti kanimo karon, “Dili na nimo makita ang ugma” (Jacob 4:14-17; Ezequiel 18:20; Mateo 10:33-39; Lucas 14:18-20)?

Kong bahin na sa kaluwasan walay ikapamalibad. Ang kamatuoran nga dili ka gusto mag-DUMILI sa imong kaugalingon gikan sa mga butang sa kalibutan. Sa dihang gisultihan ka sa Dios sa paghinulsol, walay ikapasumangil niana. Makahinulsol ka KARON. Ang kamatuoran nga adunay mga butang nga imong gipangbuhat nga dili maayo, ug dili gusto magsalikway kanila ni magtugot sa katawhan sa Dios nga masayug niana, ni mag-abli sa imong hunahuna ngadto kang Cristo alang sa kahinloan; mga butang nga imong gihigugma labaw pa sa Dios. Imong gihigugma ang imong edukasyon, dungog, posisyon, amahan, inahan, asawa, bana, salapi ug uban pa, labaw kay sa Dios. Karon hunong; hunahunaa samakadiyot human nimo pangutana ang imong kaugalingon niining mga pangutanaha: “Nagabuhat ba ako sa hustong butang pinaagi sa pagpasibaya sa Dios, naghatag ug mga pasumangil ngadto sa Balaang Espiritu sa matag-panahon nga Siya moduol sa pagtawag kanaku? Unsa kaha ko mao nalang ni ang akong katapusang higayon ug ang akong mga pasumangil, gipatigbabaw nga wala mamatikdi? Unsa ang akong igahatag nga baylo sa akong kalag?”

Akong minahal nga magbabasa, kinahanglan imong atubangon ang walay katapusang kamatuoran nga sa umaabot nga adlaw pangayoan ka sa Dios ug rason sa imong pagkamasinupakon, ug nga unya ikaw makadawat sa kamatuoran, Oh, unsa kaha kana ka tataw! Walay bisan unsa nga matago. Ang pangutana sa Dios maoy magsunog sa tanang garbo ug sa matag-pasumangil. Ang manalagna nga si Isaias nagsulat sa kapitulo 30, bersikulo uno, “nakigsagabay sa uban, apan dili sa akong espiritu, aron ilang madugangan ang sala ngadto sa sala.“ Dili ba nga tungod sa garbo napugngan ka sa pag-atubang sa imong kaugalingon nga ingon ka niana. Sa walay pagkatapos nagsulay sa pagtabon sa imong nawong! Dili ka gusto nga modawat kon usa ka hugaw ang imong kinabuhi.

Sa katapusang adlaw, ang maong butang nga maoy imong pasumangil karon nga nagsupak sa pag-angkon sa kaluwasan maoy motindog sa pagasdang kanimo. Ang imong mga higala nga maoy imong gigamit nga malingaw ka sa kinabuhi magsalikway kanimo ug nga sila usab mag-atubang sa ilang kahimtang nga dautan; ikaw lang usa, oo ikaw ra ang matalikdan uban sa imong binuhatan. Alang-alang, ang imong mga pasumangil, usab anaa pod ditto, apang niining panahona mosombalik na kanimo? Unsa may imong gibuhat sa kaluwasan nga gidala Nako dinhi sa ubos isip tanyag ko kanimo? Unsa may imong gibuhat sa kahigayonan nga akong gihatag kanimo sa paghinulsol ug sa pagdawat sa tanyag sa kaluwasan? Unya ikaw makaamgo nga ang mga butang nga imong gipangbuhat sa kinabuhi mao ang imong mga pasumangil mag-PRUYBA sa imong makalilisang nga kalaglagan. Ulahi na unya ang pag-usab gikan sa imong mga pasumangil aron makatukma sa kabubut-on sa Ginoo, ug ang sunod nga mahitabo ikaw ilabay ngadto sa walay kinutuban nga gahong sa kalayo, pagkaalaot, kasubo, ug kasakit ngadto sa walay katapusan (Bugna 20:10).

Nasayod ka kong unsa ang imong mga pasumangil. Ang butang nga nagkupot kanimo gikan sa kabubut-on sa Dios anaa sa sulod sa imong kasingkasing. Imo ba kanang tugutan nga maoy mopugong sa Langit? Ang imong mga pasumangil karon mahimo usab nga ikapasangil sa Langit sumbalik kanimo nianang adlawa nga ikaw nagbaton niini ug nianang salaa ug sulod sa imong kasingkasing ug mao nga, ikaw dili makasulod. Imo unyang makaplagan nga kon unsa ang imong gipangsulti ug gipanghunahuna nga maoy makapahimong gawasnon kanimo mao ra usab nga butanga ang magpagawas kanimo sa Langit.

Dili pa kaayo ulahi sa paghinulsol KARON. Ang Dios nagpadayon pa sa pagtawag samtang gipanawag pa Niya kini karon, dili ugma, Pauli na makalolooy nga makasasala, nganong magsigi pa ug laag-laag. Ang imong Manluluwas nagtawag, “Pauli na, pauli na.” ang Ginoo nag-ingon, “Umari kamo karon, ug usahan ta paghusay nag-ingon si Jehova: bisan pa ang inyong mga sala mapula sila pagaputi-on ingon sa nieve; bisan pa sila lubos mapula, sila mahimong sama sa maputing balhibo sa carnerro” (Isaias 1:18). Kon ikaw sa tinud-anay nagbaton sa Diosnong pagkasubo sa imong mga sala ug mag-ampo sa usa ka mahinulsolon nga pag-ampo, ayaw na pagpaabot pa ug dugay, isalibay kanang imong mga pasumangil ug ablihi pag-ayo ang imong kasingkasing ngadto sa Ginoo, ug ayaw na pagpakamatarung ang imong kaugalingon diha sa imong dautang mga pamaagi. Kon ikaw moduol ngadto sa Dios pinaagi kang Jesucristo, Siya modawat kanimo kon ikaw moduol nga usa ka mahinulsolon nga makasasala nga walay mahimong ikapasumangil.

Nasayud ba ikaw nga hingkaplagan ka nga sad-an sa Balaan nga Dios, ug nga gihukman sa kamatayon? Kon ang makasasala nga tawo molingkawas niini nga walay katapusang kamatayon ug nga sa walay katapusan mamaluwas, kinahanglan siya magdawat sa kalooy sa Dios. Ang kalooy niining kahimtanga ang Dios mag dumili ngari nato sa silot nga angay kanato. Apan ang Dios dili maghatag sa iyang kalooy ngadto sa mga tawo nga walay kondisyon, bisan tuod ang kaluwasan libri. Walay bili (nga bayad) ug dili ka bugtian ug bisan unsa. Ang kondisyon nga ang Dios makahatag ug kalooy mao ang paghinulsol.

Si Juan Bautista miabut nga nagwali sa pulong sa Dios ug ang iyang mensahe yano ug may gahum, “Maghinulsol kamo: kay ang gingharian sa langit haduol na.” (Mateo 4:17). Ang paghinulsol maoy gikinahanglan sa kaluwasan, ingon sa gisulti ni Apostol Pedro, “Busa, managhinulsol kamo ug managbalik kamo aron pagapalaon ang inyong mga sala, kay sa ingon niana moabut ang mga panahon sa kahamungaya gikan sa atubangan sa Ginoo; (Buhat 3:19). Pinaagi sa paghinulsol, ang pultahan sa kalooy moabli ug ang kaluwasan maangkon.

Ang Tanan Nakasala

Dinhi sa atong kalibutan adunay daghan kaayong mga tawo, ug sa daghang paagi kita lahi sa usa ug usa. Apan kini nga mensahe atong pag-usahan. “Kay ang tanan nakasala ug nakabsan sa himaya sa Dios.” (Roma 3:23) Ug patalinghugi pa, “walay bisan kinsa nga matarung, wala bisan usa lamang” (Roma 3:10) Ang Dios magsulti pinaagi sa iyang Propeta, si Isaias ug nag-ingon, “Kitang tanan sama sa karnero nanghisalaag ang tagsa-tagsa kanato misimang sa iyang kaugalingon nga dalan. (Isaias 53:6) Makabantay ba ikaw sa centro nga panghunahuna niini nga mga kasulatan? “Ang tanan misimang.” “Walay matarong.” “Ang tanan nakasala.” Wala ba kini maglakip nimo? Ang imong kalag. Ang imong kinabuhi iya sa Dios. Ang tawo, lalake kon babaye, kinsa wala moila sa Dios nga maoy agalon sa iyang kinabuhi naa sa pagkamasupilon ug sa sala. “Ang kalag nga nakasala, kini mamatay.” (Ezequil 18:4)

Ang Sala Magpabulag

Ang imong sala nagpabulag nimo sa Dios. Mibati ka ug pangandoy sa sulod nimo nga dili mo ikapasabut. Mibati ka nga daw pinasagdan ug nga ang Dios dili maminaw. Ang rason gibutyag sa Dios, “Ania karon, ang kamot ni Jehova wala pamub-i aron kini dili makaluwas, ni pabug-atan ang iyang igdulongog, aron kini dili makadungog.” “Apan ang inyong mga kasal-anan maoy nakapahamulag kaninyo ug sa inyong Dios, ug ang inyong mga sala nakapatago sa iyang nawong gikan kaninyo, aron siya dili makadungog” (Is. 59:1-2). Lain pa, ang bayad sa sala mao ang kamatayon (Roma 6:23). Sa imong paghunahuna sa imong kinabuhi ug mga sala, hunahunaa usab ang Dios. Ang Dios walay sala, busa siya balaan, matarong, ug makatarunganon. Ang Dios nag-ingon ang sala kinahanglan nga hukman. “Kay ang Dios magadala sa tagsatagsa ka buhat ngadto sa paghukom uban ang tagsatagsa ka tinago nga butang, bisan ang maayo, kon bisan ang dautan (Ecc. 12:14). Adunay dako nga panagbulag taliwala kanimo ug sa Dios. Gawas kon atong makaplagan ang paagi nga maoy mahimong tulay taliwala sa balaan nga Dios ug makasasala nga tawo, ikaw gayud mamatay sa walay katapusan nga kamatayon (Lucas 16:36). Apan paminaw, adunay paagi, adunay paglaum alang kanimo!

Si Jesus Nag-abli sa Pultahan

Samtang matuod man nga ang Dios nagbalaod ug hukom sa kamatayon sa sala, siya usab usa ka Dios sa gugma. “Ang Dios gugma” (1 Juan 4:16). Ang Dios nahigugma nimo, higala, bisan tuod ikaw nagpuyo sa sala. Ug kon ang hustisya ipahamtang sa tawo, diha-diha siya mamatay. Busa ang Dios, dili buot nga adunay mawala, nagpadala sa iyang bugtong anak nga si Jesus aron sa pagdala sa silot sa atong mga sala aron kita mabuhi. Ang Biblia nag-ingon, “tan-awa ang pagkamaayo ug ang pagkabangis sa Dios” (Roma 11:22). Ang pagkamaayo sa Dios nagtinguha sa pagluwas sa tawo apan ang iyang hukom nagkinahanglan sa silot.

Si Jesus mianhi sa kalibutan sa dayag nga tuyo pagluwas sa atong mga kalag. Siya balaan, walay sala, ang walay buling o apan nga cordero sa Dios. Ang gugma sa Dios na suta sa diha nga gidala niya ang atong mga sala, ang atong kahasol ug ang suhol sa kamatayon, ug gibutang kini kang Jesus. Tan-awa ang iyang pagkamaayo! Unya sa nagmasinugtanon si Jesus sa kabubut-on sa amahan iyang gidawat ang suhol sa atong mga sala. Si Jesus nahimong sala puli kanato (2 Corinto 5:21). Siya gilansang sa krus. Sulod sa unom ka oras siya nag-antus sa kasakit hangtud nga ang suhol sa sala nabayran. Ug unya si Jesus, namatay. Tan-awa ang kabangis sa Dios.

Ang Paghinulsol, Atong Parte

Nakita ba nimo nga namatay si Jesus alang nimo, siya usab namatay alang sa imong mga sala. Kinsa ba gayud ang naglansang ni Jesus sa krus? Ang mga pangulong hudio ra ba? O si Pilato, o ang mga sundalong Romanhon maoy mga responsible? Ang mensahe ni Pedro tumong gayud sa punto! “Kini siya gitugyan ingon sa dili mabalhin nga pagbulot-an ug daang pagkahibalo sa Dios, inyong gidakup ug gipatay, nga gilansang sa kamot sa mga tawong masupilon” (Buhat 2:23). Higala, tan-awa si Jesus ang gilansang sa krus ug ilha ang imong sala ug kalabutan sa iyang kamatayon!

Ang tinuod nga paghinulsol magsugod sa diha nga ikaw mamalandong niadto nga makalilisang nga talan-awon. Pinaagi sa gahum sa espiritu sa Dios ikaw makaamgo nga ikaw unta ang mamatay inay si Jesus. Apan si Jesus mipuli sa atong dapit! Si diha nga kini nga pagkaamgo mikuyanap sa imong kasingkasing, kini magdala ug kasubo ug pagbasul sa sala. Sa paghuna-huna nga ang usa maoy hinungdan sa kamatayon. Sa lain maoy makahahadlok nga butang labina kon kini mismo ang anak sa Dios. Ang mga kalag nga nakakita niini nga panan-awon nanaghinulsol sa ilang mga kahasul uban ang mga luha ug nagsugid sa ilang mga sala. Sa atong paghuna-huna sa hukom sa Dios nga gibubo ngadto kang Jesus, ug nahibalo ta nga kita maoy angay sa maong kamatayon, kita makatuwaw, “Dios kaloy-i ako nga makasasala (Lucas 18:13). Kini mao ang unang buhat sa paghinulsol. Sa magpadayon ang paghinulsol kini makahimo sa usa ka hingpit nga pagbiya sa kanhi nga dalan sa sala ngadto sa mga dalan sa Dios. Ang tawo nga nahugasan aron malimpiyo sa iyang mga dautang dalan moliso ug moadto sa mga langitnong butang kini sa hamubo nga pagkasulti buhat sa paghinulsol ug kini buhat sa Dios diha sa kasing-kasing sa tanan nga moduol niya. Siya unya makaila sa kalinaw, kalipay ug kasigurohan.

Sa katapusan, ang paghinulsol moresulta sa halawom nga pag-angay ug paglaban kang Kristo ug sa kabubut-on sa Dios. Sa diha nga kita angay hukman sa kamatayon ug wala nay kalingkawasan, si Kristo miingon, “umari kamo kanako, ug hatagan ko kamo ug pahulay” (Mateo 11:28). Kita nahigugma kaniya, kay siya una nga nahigugma kanato (Juan 4:19).

“Ginoo, hain ka?” “Gikinahanglan ko ikaw.” “ Unsaon nako pagkakita kanimo?” Mao ba kini ang ginatuaw sa imong kasingkasing? Wala ba magpangab-ot, magpangita o mangandoy ang imong tibuok nga kaugalingon sa Dios? Ug unya maora ug nagpadayon siya nga halayo ug dili mo makaplagan?

Wala ka mag-inusara sa imong pagpangita. Mga tawo sa tanang lugar sa nagkalain-laing pangidaron nagapangutana usab. Mga duha ka libo ka tuig nga milabay usa ka kabatan-on ug datu nga pangulo nagadagan nga miduol kang Jesus ug nangutana, “Maayong Matutudlo, unsa may akong buhaton aron ako makadawat sa kinabuhing dayon?” Sa pagwali usab ni Pedro sa adlaw sa Pentecoste, ang mga tawo nangutana, “unsa may among buhaton?” o “Unsaon man namo pagkakaplag sa Dios?” Sa atong panahon karon ang nagpabilin walay pahulay sa atong gubot nga kalibutan mao ang hilom ug tinago nga pangandoy sa Dios ug sa iyang gugma.

Ang usa ka kinahanglanon nga kinahanglan sa tanang tawo mao ang pagkakaplag sa Dios. Ang atong kasingkasing wala gayoy pahulay hangtud nga kini makapahulay diha sa Ginoo. Walay laing paagi diin ang tawo makabaton ug kalinaw sa hunahuna ug kapahulayan sa kalag gawas sa pagkakaplag sa Dios ug paglakaw uban kaniya. Si Jesus naga-ingon. “Umari kamo kanako kamong tanan nga gikapuyan pagdala sa inyong mabug-at nga palas-onon, ug papahulayon ko kamo.”

Mas masabtan nato ang atong pagpanginahanglan sa Dios kon atong hunahunaon ug matngonan nga kita gihimo niya ug para kaniya. Walay usa kanato nga gihimo nga eksakto gayod nga pareha sa uban (dili kita mosulti, hunahuna, tan-aw o molihok sa sama nga paagi), pero kitang tanan gihimo sa Dios, sumala sa Iyang dagway, (Genesis 1:26), ug may buhing kalag nga kabahin sa Dios. Kining bahina maoy nangandoy sa kahapsay ngadto sa iyang Magbubuhat. Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa pagpangita sa tubig sa kasapaan, Mao usab ang kalag nangandoy sa pagpangita kanimo, Oh Dios. Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi ...” Salmo 42:1-2. Ang buhing Dios, lamang ang makatagbaw sa buhing kalag sa tawo.

Sa dihang nakaplagan ni David ang Dios, iyang gisuma ang iyang kahiladman nga gibati sa pag-ingon, “Walay makulang kanako.” Salmo 23:1b. Ang tanan iyang gikinahanglan natagbaw. Nakontento siya ug nahibaloan niya ang kalinaw nga mabatonan lamang kon ang binuhat ug ang Magbubuhat magkasugat. “Kay ginatagbaw niya 
ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom,” Salmo 107:9

Ang Dios matuod. Bisan dili nimo makita, masabtan, o makaplagan, kini dili makausab sa dili malalis nga kamatuoran nga Siya mao kaniadto, karon ug sa gihapon sa umaabot nga adlaw. Dunay Dios! Walay duha-duha niini! Aron pagkaplag sa Dios, gikinahanglan gayud ang usa ka hugot nga pagtoo nga Siya anaa ug tibuok nga pagsalig sa Iyang gugma.

Asa ang Dios? Mahimo ba ng ania siya kon atua usab Siya didto? OO, ang Dios anaa bisan asa. Nagaingon si Jesus sa babaye didto sa atabay ni Jacob nga ang Dios Espirito ug makita bisan asa ug bisan unsang orasa. Wala niya prisoha ang iyang kaugalingon sa sulod sa simbahan, sinagoga ug templo. Makaplagan nimo siya sa ibabaw sa bukid, sa kapatagan, sa kapanganuran, sa kadagatan, sa panimalay o sa sulod sa inyong sakyanan. Sa pagkakaron anaa Siya sa inyong palibot.

Si Jacob, tawo sa Dios nagaingon, “Sa pagkatinood ang Ginoo ania niining dapita, ug wala ako makahibalo.” Sa makadaghan, kita usab, malumon sa kalibutanong butang sa kinabuhi nga tungod niana bisan Siya haduol kanato, wala kita makahibalo. Magdahom kitang sentimental o dramatiko nga pagkakaplag sa Dios hangtud nga mapakyas hinuon kita sa pagkamatikod Niya, sa “gamay ug malumong tingog”, o sa hinay nga balisa sa atong kahiladman. Kinahanglan nga mohunong kita, motan-aw ug maminaw ug diha sa pagtoo atong makita, mabatian ug masabtan.

Dili kinahanglan nga magmalibogon ka sa kangit-ngit aron pangitaon ang Dios. Wala Siya magtago didto gikan kanimo. Kaniadto pa sa wala ka pa magsugod sa pagpangita kaniya, nagsugod na Siya pagpangita kanimo. Gikinahanglan ka Niya sa Iyang way katapusang Pamilya diin Siya magkamahal ug makaatiman kanimo sa labing mayo. Aduna ka bay kahaw-ang, kabalisa, kahasol sa sala, pagkawalay pagbati? Mahadlok ka bang mamatay? Kining pagbatia, mga tawag kini gikan sa Dios tungod kay dili Siya gusto nga mawala ka. Tingali kini maoy primerong tawag kanimo o katapusan ba hinuon. Karon kon nakadungog ka sa iyang tingog, ayaw pagahia imong kasing-kasing. (Salmo 95:7-8)

Ang Dios diha sa Iyang Gugma, nagahimo kanato ug paagi aron kita makakaplag kaniya. “Kay gihiguma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugutong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kon dili may kinabuhing dayon.” Juan 3:16. Si Kristo mao ang dalan ngadto sa Dios. Si Jesus mi-ingon: “Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi, walay makaadto sa Amahan kon dili moagi kanako.” (Juan 14:6) Sa dihang nangutana ang magbalantay sa bilanguan, “Unsa may akong buhaton aron ako maluwas?” si Pablo mitubag “Tumoo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka.” (Buhat 16:31)

Sa pangutana ni Nicodemos sa dalan sa kaluwasan, si Jesus miingon kaniya, “…gawas kon ang tawo igaanak pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios.” Juan 3:3. Sama ni Nicodemos , nangutana ka ba usab kon unsaon kini pagkahimo? Ang pagpakatawo pag-usab mao ang pagdawat ni Jesus ang Anak sa Dios, nga imong Manluluwas. Sa pagtoo sa Iyang kamatayon sa krus, Ang Iyang dugo makahugas sa imong tanang sala. Kinahanglan usab nga magbasol ka sa imong mga sala., mobiya kanila, mangayo sa Dios nga ikaw pasaloon ug mosulti nga si Jesus mao ang Ginoo (o agalaon) sa tanang lakang sa imong kinabuhi. “Kon isugid ta ang atong mga sala, Siya kasaligan ug makatarunganon nga tungod niana mopasaylo Siya sa atong mga sala ug magahinlo kanato gikan sa tanang pagkadili makatarunganon.” 1 Juan 1:9.

Ang tanan nakasala. “Ingon sa nahisulat: Walay matarung, wala, bisan usa.” Roma 3:10. Ang Dios balaan, tungod niana nasilag Siya sa sala. Mao nga usa kita makaduol kaniya, kinahanglan nga atong husayan ang atong mga sala sa paagi nga Iyang ginatudlo sa Iyang mga pulong. Ang pagpuyo sa maayong kinabuhi dili gayod igo nga makatumbas sa atong mga sala. Kinahanglan nato nga maghinulsol ug mobiya sa atong mga sala.

Aron gayud makakaplag sa Dios, kinahanglan nga imo siyang pangandoyon o kinahanglanon labaw sa tanan. Kinahanglan ang tibuok mo nga pagtugyan  sa tanan nga imo ug sa tibuok mo nga pagtugyan sa imong pagka-ikaw. Kinahanglan nga igalimod nimo ang imong kaugalingon ug ihatag ang imong mga hakog nga kinaiya.  Ang sala mamahimong mangil-ad kanimo ingon nga kini mangil-ad sa atubangan sa Dios.

Tinuod ba gayud nga gusto mo nga makaplagan ang Dios ug nga gusto mong magalakaw uban kaniya? Anaa ra kanimo ang pagpili… imo ra gayud. Walay mawala kanimo hinunua ang tanan mahidugang nganha kanimo. Ug kon ikaw mohunong, molingi ug mohimo ug usa ka lakang padulong sa Dios, imo Siyang makaplagan. Ang usa ka kalag nga nangita ug usa ka nagpangita sa Manluluwas kanuany gayud nga magkasugat! Kon buhaton nimo kanang usa ka lakang, ang Dios, ang maghahatag sa kinabuhi, maghatag kanimo ug bag-ong kinabuhi, bag-ong kasingkasing ug usa ka kabubut-on nga musonod kaniya. Ang tanang butang mamahimong bag-o. (2 Korinto 5:17). Moduko ka ba karon ug moingon sa Dios, “Ako nang itugyan kanimo ang tanan, gikapoy na ako sa akong mga sala. Ako dili gayud angay sa imong gugma. Ginoo, dawata ako sa akong pagkaako. Ako nagtugyan sa akong kaugalingon nganha kanimo. Ang tanan kong mga sala gibutang ko sa imong tiilan, ug mapaubsanon kong gipangayo ang Imong pasaylo. Palihog dawata ako sama nga Imong anak, ug tudloi ako unsaon pagpuyo para kanimo. Nagpasalamt ako nga si Jesus namatay aron nga ang akong mga sala mapasaylo.”

Kon kini imong pagahimoon sa kinasingkasing gayud, makatu-aw ka usab, “Ginoo ko ug Dios ko. Nakaplagan ko na ang akong gipangita. Puno na ang akong kalipay!”