Si Jesus nagsulti kanato nga ang mga ganghaan sa kahimayaan sirado para kanato gawas kon kita matawo pag-usab. Busa kita mangutana: Higala, natawo ka na ba pag-usab? Ikaw nga membro sa simbahan, natawo ka na ba pag-usab? Kon wala pa, nan ikaw mahisalaag. Kay si Jesus nag-ingon,” …Gawas kong ang tawo magapakatawo pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios” (Juan 3:3). Sa tinuod walay usa nga magtinguha nga mamatay nga usa ka makasasala, o’ malaglag; nan kinahanglan magpakatawo kamo pag-usab.

Apan ikaw makapangutana, unsa ang pagpakatawo pag-usab? Una among isulti unsa ang dili. Dili kini pagbunyag, tungod kay adunay uban nga nabunyagan apan wala matawo pag-usab. (Mga Buhat 8:18-25). Dili kini ang pagtampo sa simbahan, tungod kay adunay uban nga gipasulod sa tago. (Galacia 2:4). Dili kini ang pagkalawat, tungod kay may uban mikaon nga dili-takus ug kini nagdala ug hukom. (I Corinto 11:29). Dili kini ang pag-usab o’ pagsuway sa pagpakabuhi nga maayo,”…kay nagaingon ako kaninyo, nga daghan ang nagapaninguha sa pagsulod, ug dili makahimo,” (Lucas 13:24). Dili kini ang pag-ampo, kay si Jesus nag-ingon, “Kining katawohan nagapasidungog kanako uban sa ilang mga ngabil; apan ang ilang kasingkasing halayo kanako.” (Mateo 15:8).

Tingale may usa ka tawo makaingon, “Kon buhaton ko ang tanan kong mahimo; manggihatagon ngadto sa mga kabus, moduaw sa mga masakiton, magpakamaayo sa kada adlaw taman sa akong mahimo; nan seguro gayud nga ako natawo na pag-usab.” Dili, kita dili mamahimong maingon nga usa kon kita dili usa ka ingon niana; “Kay ang hunahuna sa unod dili magpasakup sa Kasugoan sa Dios, ug dili gayud mamahimo kini” (Roma 8:7). Kinahanglan nga makaangkon kita ug pagka-usab sa kasingkasing. Tungod kay ang Dios pinaagi sa mga propeta mi-ingon: “Hatagan ko usab kamo sa usa ka bag-o nga kasingkasing, ug ang usa ka bag-ong espiritu igabutang ko sa sulod ninyo; kuhaon ang batoon nga kasingkasing gikan sa inyong unod, ug hatagan ko kamo sa usa ka kasingkasing nga unod” (Ezequiel 36:26).

Nan, kita mangutana, kon unsa ang bag-ong pagpakatawo? Nganong pagatawgon kini ug pagkatawo? Unsaon ug kanus-a kita makadawat niini? Si Jesus miingon, “Ang gianak sa unod, unod man…”(Juan 3:6). Ang usa ka kinaiya mamunga ug susama niyang kinaiya. Kon ang usa ka bata ipakatawo, usa ka bag-ong kinabuhi ang magsugod, usa ka kinabuhi nga wala pa gayud, usa ka bag-ong tawo, apan diha sa unod. Busa maingon usab kon kita napakatawo na pag-usab, usa ka bag-ong kinabuhi diha kang Cristo Jesus ang magsugod pinaagi sa Espiritu. Bag-ong kinabuhi nga wala pa gayud, niining paagiha kini maitandi sa kinaiyanhon nga pagkatawo busa, gitawag kini ug pagpakatawo-usa ka bag-ong kinabuhi diha ni Cristo Jesus nga mabuhi hangtud sa kahangturan, tungod kay miingon si Jesus: “Ug ang tanan nga nabuhi ug mitoo kanako, dili na gayud mamatay…” (Juan 11:26). Dili ba kita susama kang Necodemo makatuaw ug mangutana, “unsaon pagkahimo niining mga butanga”? (Juan 3:9).

Kinahanglan dawaton nato pag-usab ang kamatuoran nga gipahayag ni Jesus, “dili kini mahimo sa tawo apan sa Dios kini mahimo.” Kay kon kita moduol sa Dios, nahisalaag, nabug-atan, banyaga, usa ka makasasala, may kalibutanong panghunahuna, walay kalinaw sa kasingkasing, nangandoy sa kapahulayan ug kalinaw, sa atong kaguol kita makatuaw pariho sa tagbilanggo, “Unsa ang akong buhaton aron ako maluwas?” Ug miingon si Pablo, “tumoo ka sa Ginoong Jesucristo.” Timan-i, kining tawhana nakabsan na siya’g paagi. Ang iyang pangutana nagsugyot, “Buhaton ko ang tanan aron ako maluwas,” Kini maoy usa ka hingpit nga pagtugyan.

Ang Dios kinsa nagtan-aw sa kasingkasing,, nagtinguha nga dili lamang ikaw moingon, “Ginoo, Ginoo,” unya dili mobuhat sa Iyang gipamulong, kun dili usab motuman ug magpakabuhi alang Kaniya. Ang Dios moduol kanimo pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo ug mobuhat ug usa ka espiritu nga matul-id sa sulod nimo. (Salmo 51:10). Mao nga ikaw gipakatawo na pag-usab - usa ka bag-o nga binuhat diha kang Cristo Jesus pinaagi sa pagtoo diha Kaniya. (II Corinto 5:17).

Apan kanus-a ako magdahum nga matawo pag-usab? Nag-ingon ang Dios pinaagi sa Espiritu Santo,” …Kong pagapatalinghugan ninyo karong adlawa ang iyang tingog,” (Hebreohanon 3:7). Kini nagkahulugan sa bisan unsang panuigon, panahon o dapit kon kita makadungog sa tawag, moduol kita. Kita makaduol, ug magpakatawo pag-usab pinaagi sa Espiritu mao nga mamahimong mga anak sa Dios; mga manunuod sa Dios, ug masigkamanunuod ni Cristo (Roma 8:14-17).

Apan unsa kadugay kini mahinabo, dili ba kinahanglan nga ako motubo, ngadto sa bag-ong pagkatawo? Dili, dili minahal nga magbabasa, kita igapakatawo sa sulod sa gingharian sa Dios, nga nakapahimo kanato nga mga anak ug mga manununod, ug mahitabo sa panahon nga atong itugyan ang tanan ug moduol kang Jesus alang sa kalooy ug pasaylo.

Sa katapusan: Unsaon naku pagkahibalo nga ako natawo na pag-usab? Si Pablo sa II Corinto 13:5 nagtudlo, “Sutaa ninyo ang inyong kaugalingon kong anaa ba kamo sa pagtoo; sulayi ang inyong kaugalingon. Kun, wala ba ninyo hisayri mahitungod sa inyong kaugalingon, nga si Jesucristo anaa kaninyo? Gawas kong matuod gayud nga kamo dunot ug kasingkasing”. Mao nga aron maila ang wala mangatawo pag-usab, ang Biblia nagtudlo nga sila mga patay tungod sa sala, nahisalaag, hinukman, may dautan nga tanlag, kalibutanon ang paghunahuna, walay paglaum, masinupakon, walay Ginoo sa kalibutan, mga anak sa yawa. Sa laing bahin, ang usa ka Kristohanon nga natawo na pag-usab usa na ka anak sa Dios, buhi diha kang Cristo, luwas, walay hukom sa silot, adunay limpyo nga tanlag, adunay espirituhanon nga panghunahuna, puno sa Espiritu Santo, ug pagtoo, adunay paglaom sa kinabuhing walay katapusan. Ang ilang mga kasal-anan gipala na ug gihinloan pinaagi sa dugo ni Jesus. Ang ilang mga kasingkasing napuno sa gugma ug panagdait, nga labaw sa tanang pagsabut, sila nahigugma, nagtinguha, ug adunay gahum sa pagbuhat sa kabubut-on sa Ginoo. Gimahal nila ang paglaum sa human sa kamatayon, ug ang saad nga: “… moanhi ako pagusab, ug panad-on ko kamo uban gayud kanako; aron nga kong asa ako atua usab kamo.” (Juan 14:3). Busa ipangutana nato, puwede bang mahitabo kining pagka-usab sa usa ka tawo ug dili siya makasabut niini? Dili gayud. Tungod kay “Ang Espiritu sa iyang kaugalingon nagapamatuod sa atong espiritu, nga mga anak kita sa Dios.” (Roma 8:16).

Minahal nga magbabasa, kon wala nimo hupti kini nga kasinatian ug kinabuhi sa imong kalag, ayaw pagpabiling walay pagtagad, tungod kay gitiawtiawan mo ang Dios ug ang kaugalingon mong kalag.

GIKINAHANGLAN KA NGA MATAWO PAG-USAB.

Nagpuyo kita niining kalibutana diin ang matag-usa ganahan maghimo ug mga pasumangil. Halos sa tanang butang ang imong hunahuna sa kanunay anaa niana dili ka gusto modawat o moatubang sa kamatuoran nga ingon niana, mao nga, nangita ka ug paagi aron makalihay ang imong kaugalingon, sa paghuna-huna nga ang pasumangil makapagawasnon kanimo. Sa imong hunahuna ang imong mga pasumangil makapagawasnon ba kanimo atubangan sa Dios? May ikapasumangil ba ang kaluwasan? Ang imong mga pasumangil sa pagkatinuod dili makapagawasnon kanimo. Sa dihang si Adan ug si Eva nakasala, sila nagsulay sa paghimo ug mga pasumangil ug gibali ang pagbasol sa usag usa, naghunahuna nga pasagdan ra sa Dios ang ilang sala kay naghatag man sila ug pipila ka rason kong ngano sila nahulog sa pagpakasala. Apang, atong mabasa sa Biblia nga ang Dios sa gihapon nagsilot kanila. Ang Dios dili modawat ug mga pasumangil, bisan kon unsa pa sila ka malimbongon nga giplano, ug bisan pa sa imong paghimo sa imong kaugalingon nga inosente tan-awon (Genesis 3:9-19; Galacia 6:7-8).

Ang mga nahidalin-as nga mga kristohanon kasagaran magsalig sa ilang mga kinaiya ug mga binuhatan nga dili na iya sa kristohanon nga inubanan sa mga pasumangil. Kon ikaw gipangutana, “Nganong wala ka man makasimba adtong Domingo?” ang imong ikatubag, “Kay miadto man gud ko sa usa ka dapit,” o, “Kay kini o kadto maoy nagkuha sa akong panahon sa pagsimba.“ Kong dili ka gusto moangkon sa imong pagkadilimatinud-anon, ang sunod nimong pamaagi mao ang mga pasumangil sa imong paagi sa paglihay. Unsa ikaw ka buta diha sa imong mga pasumangil, wala masayod sa imong pagkatimawa, makalolooy, kabus, buta, ug hubo, nga may pagkaalaot diha kanimo nga nagpakamaalamon sa imong kaugalingon mga mata ug nagtawag sa dautan nga maayo ug ang maayo dautan. Oo, sa dihang gipangutanan ka komusta na ang dagan sa imong kinabuhi, moingon ka nga maayo man. Sa dihang dili diay maayo ang imong kahimtang, sa dihang gisulayan nimo sa pagtabon ang kamatuuran, ang imong pagka-ikaw sa dihang dili ka gusto maminaw sa bisan unsang pagtambag alang sa imong kinabuhi, imo silang sultihan nga maayo ra ang kahimtang nimo; unya dili na sila magsamok pa kanako. Ang Dios nasayod kanimo (Isaias 5:20, 21; Bugna 3:17; Hebreohanon 4:12-13).

Imong sultihan ang usa ka datu nga tawo mahitungod kang Kristo, oo, bahin sa Ginoo, ang iyang Magbubuhat, ug siya magpili sa pagsulti kanimo ug usa ka butang isip ikapasumangil o “Wala pa akoy panahon niana sa pagkakaron; balik sa sunod higayon kon mas makahigayon na ko alang niana “ Ngano man? Tungod kay ikaw nag-agap sa kwarta, ug mao kana ang imong kaugalingong pasumangil, sa labing kabus karon, moingon ka. Ang kabus nga tawo moingon, “Ang mga tawo nga dunay kwarta mao ray makaalagad sa Dios diha sa hustong pamaagi. Hangtud nga duna na koy kaugalingon, sa akong hunahuna dili pa ako makaalagad sa Dios diha sa hustong pamaagi.“ Ikaw nga nag-agap sa kwarta, ikaw nga datu na ug walay panahon sa pagsagop sa Pulong sa Dios, oo ang Dios mangutana kanimo niining pangutanaha,“ Kay ang kapuslanan sa usa ka tawo, kong makaangkon siya sa tibuok kalibutan, ug mapildi kaniya ang iyang kalag kun unsa ba ang igahatag sa usa ka tawo nga baylo sa iyang kalag?” (Mateo 16:26). “Apan ang pagka-diosnon nga may pagkatagbaw, maoy daku nga ganancia. Kay wala kitay gidala nganhi sa kalibutan, ug mahayag nga wala usab kitay pagadad-on ngadto sa gawas. Busa, kon aduna kitay makaon ug ikasapot, niini matagbaw kita. Ang ang mga naninguha gayud sa pagkadato nangahulog sa panulay ug sa bitik, ug sa daghang mga binuang o nga makadaut nga kailibngon ingon nga milumos sa mga tawo sa pagkalaglag ug sa pagkawala. Kay ang gugma sa salapi mao ang gamut sa tanang kadautan; nga ang uban tungod sa pagkaibog niini nangasalaag sila gikan sa pagtoo, ug nangatugob sa ilang kaugalingon sa daghang kasakit” (I Timoteo 6:6-10). Sa usa ka bahin ikaw nag-agap sa salapi mao nga gipasibayaan mo ang pagpatalinghog sa pagbuhat sa kabubut-on sa Dios-ang imong Magbubuhat, ang imong kinabuhi, ug ang imong tanan (Lucas 12:18-21).

Adunay daghang mga pasumangil nga ikahatag sa tawo alang niini o kadto. Sa dihang imong pangutan-on ang imong higala o ang usa nga tigtambungan sa pagsimba, “Nganong dili man nimo itugyan ang imong kinabuhi ngadto kang Cristo? Nganong dili ka man maghinulsol?“ Pipila nga sagad ikapamalibad mao: “ Ang akong amahan usa ka Muslim, ug dili ko niya tugutan nga mag-Kristiyanos; ang akong mga ginikanan dunay taas nga posisyon sa ilang dominasyon, ug kini makahimong makatibhang sa kadunganan; segurado gayud nga lisudlisuron ko sa akong inahan kong mag-Kristiyanos ko; pag-kahuman nalang sa akong pagtuon, sa pagkakaron dili pa ko makapili sa pagsubay sa masigpit nga dalan; ang patuon maoy una nakong tumong, human niana, ang dios na; anha na kon makit-an ko na ang babaye nga akong pagaminyoan o lalaki nga akong pagaminyoan, hangtud maminyo na ko, dili pa ako makaalagad sa Dios sa insakto, hangtud nga makaangkon na ko ug kaugalingon nga pamatigayon, dili ako matagbaw sa pag-alagad sa Dios; hangtud nga duna nakoy kaugalingon nga patigayon, dili usa ko maghunahuna sa Dios. “Oh, tawo, oh, tawo! Mao kini ang imong gipamulong ngadto sa Dios, ang imong Magbubuhat, si kinsa maoy naghupot sa gininhawa sa imong kinabuhi. Unsa kaha kong ang Dios mosulti kanimo karon, “Dili na nimo makita ang ugma” (Jacob 4:14-17; Ezequiel 18:20; Mateo 10:33-39; Lucas 14:18-20)?

Kong bahin na sa kaluwasan walay ikapamalibad. Ang kamatuoran nga dili ka gusto mag-DUMILI sa imong kaugalingon gikan sa mga butang sa kalibutan. Sa dihang gisultihan ka sa Dios sa paghinulsol, walay ikapasumangil niana. Makahinulsol ka KARON. Ang kamatuoran nga adunay mga butang nga imong gipangbuhat nga dili maayo, ug dili gusto magsalikway kanila ni magtugot sa katawhan sa Dios nga masayug niana, ni mag-abli sa imong hunahuna ngadto kang Cristo alang sa kahinloan; mga butang nga imong gihigugma labaw pa sa Dios. Imong gihigugma ang imong edukasyon, dungog, posisyon, amahan, inahan, asawa, bana, salapi ug uban pa, labaw kay sa Dios. Karon hunong; hunahunaa samakadiyot human nimo pangutana ang imong kaugalingon niining mga pangutanaha: “Nagabuhat ba ako sa hustong butang pinaagi sa pagpasibaya sa Dios, naghatag ug mga pasumangil ngadto sa Balaang Espiritu sa matag-panahon nga Siya moduol sa pagtawag kanaku? Unsa kaha ko mao nalang ni ang akong katapusang higayon ug ang akong mga pasumangil, gipatigbabaw nga wala mamatikdi? Unsa ang akong igahatag nga baylo sa akong kalag?”

Akong minahal nga magbabasa, kinahanglan imong atubangon ang walay katapusang kamatuoran nga sa umaabot nga adlaw pangayoan ka sa Dios ug rason sa imong pagkamasinupakon, ug nga unya ikaw makadawat sa kamatuoran, Oh, unsa kaha kana ka tataw! Walay bisan unsa nga matago. Ang pangutana sa Dios maoy magsunog sa tanang garbo ug sa matag-pasumangil. Ang manalagna nga si Isaias nagsulat sa kapitulo 30, bersikulo uno, “nakigsagabay sa uban, apan dili sa akong espiritu, aron ilang madugangan ang sala ngadto sa sala.“ Dili ba nga tungod sa garbo napugngan ka sa pag-atubang sa imong kaugalingon nga ingon ka niana. Sa walay pagkatapos nagsulay sa pagtabon sa imong nawong! Dili ka gusto nga modawat kon usa ka hugaw ang imong kinabuhi.

Sa katapusang adlaw, ang maong butang nga maoy imong pasumangil karon nga nagsupak sa pag-angkon sa kaluwasan maoy motindog sa pagasdang kanimo. Ang imong mga higala nga maoy imong gigamit nga malingaw ka sa kinabuhi magsalikway kanimo ug nga sila usab mag-atubang sa ilang kahimtang nga dautan; ikaw lang usa, oo ikaw ra ang matalikdan uban sa imong binuhatan. Alang-alang, ang imong mga pasumangil, usab anaa pod ditto, apang niining panahona mosombalik na kanimo? Unsa may imong gibuhat sa kaluwasan nga gidala Nako dinhi sa ubos isip tanyag ko kanimo? Unsa may imong gibuhat sa kahigayonan nga akong gihatag kanimo sa paghinulsol ug sa pagdawat sa tanyag sa kaluwasan? Unya ikaw makaamgo nga ang mga butang nga imong gipangbuhat sa kinabuhi mao ang imong mga pasumangil mag-PRUYBA sa imong makalilisang nga kalaglagan. Ulahi na unya ang pag-usab gikan sa imong mga pasumangil aron makatukma sa kabubut-on sa Ginoo, ug ang sunod nga mahitabo ikaw ilabay ngadto sa walay kinutuban nga gahong sa kalayo, pagkaalaot, kasubo, ug kasakit ngadto sa walay katapusan (Bugna 20:10).

Nasayod ka kong unsa ang imong mga pasumangil. Ang butang nga nagkupot kanimo gikan sa kabubut-on sa Dios anaa sa sulod sa imong kasingkasing. Imo ba kanang tugutan nga maoy mopugong sa Langit? Ang imong mga pasumangil karon mahimo usab nga ikapasangil sa Langit sumbalik kanimo nianang adlawa nga ikaw nagbaton niini ug nianang salaa ug sulod sa imong kasingkasing ug mao nga, ikaw dili makasulod. Imo unyang makaplagan nga kon unsa ang imong gipangsulti ug gipanghunahuna nga maoy makapahimong gawasnon kanimo mao ra usab nga butanga ang magpagawas kanimo sa Langit.

Dili pa kaayo ulahi sa paghinulsol KARON. Ang Dios nagpadayon pa sa pagtawag samtang gipanawag pa Niya kini karon, dili ugma, Pauli na makalolooy nga makasasala, nganong magsigi pa ug laag-laag. Ang imong Manluluwas nagtawag, “Pauli na, pauli na.” ang Ginoo nag-ingon, “Umari kamo karon, ug usahan ta paghusay nag-ingon si Jehova: bisan pa ang inyong mga sala mapula sila pagaputi-on ingon sa nieve; bisan pa sila lubos mapula, sila mahimong sama sa maputing balhibo sa carnerro” (Isaias 1:18). Kon ikaw sa tinud-anay nagbaton sa Diosnong pagkasubo sa imong mga sala ug mag-ampo sa usa ka mahinulsolon nga pag-ampo, ayaw na pagpaabot pa ug dugay, isalibay kanang imong mga pasumangil ug ablihi pag-ayo ang imong kasingkasing ngadto sa Ginoo, ug ayaw na pagpakamatarung ang imong kaugalingon diha sa imong dautang mga pamaagi. Kon ikaw moduol ngadto sa Dios pinaagi kang Jesucristo, Siya modawat kanimo kon ikaw moduol nga usa ka mahinulsolon nga makasasala nga walay mahimong ikapasumangil.

“Ginoo, hain ka?” “Gikinahanglan ko ikaw.” “ Unsaon nako pagkakita kanimo?” Mao ba kini ang ginatuaw sa imong kasingkasing? Wala ba magpangab-ot, magpangita o mangandoy ang imong tibuok nga kaugalingon sa Dios? Ug unya maora ug nagpadayon siya nga halayo ug dili mo makaplagan?

Wala ka mag-inusara sa imong pagpangita. Mga tawo sa tanang lugar sa nagkalain-laing pangidaron nagapangutana usab. Mga duha ka libo ka tuig nga milabay usa ka kabatan-on ug datu nga pangulo nagadagan nga miduol kang Jesus ug nangutana, “Maayong Matutudlo, unsa may akong buhaton aron ako makadawat sa kinabuhing dayon?” Sa pagwali usab ni Pedro sa adlaw sa Pentecoste, ang mga tawo nangutana, “unsa may among buhaton?” o “Unsaon man namo pagkakaplag sa Dios?” Sa atong panahon karon ang nagpabilin walay pahulay sa atong gubot nga kalibutan mao ang hilom ug tinago nga pangandoy sa Dios ug sa iyang gugma.

Ang usa ka kinahanglanon nga kinahanglan sa tanang tawo mao ang pagkakaplag sa Dios. Ang atong kasingkasing wala gayoy pahulay hangtud nga kini makapahulay diha sa Ginoo. Walay laing paagi diin ang tawo makabaton ug kalinaw sa hunahuna ug kapahulayan sa kalag gawas sa pagkakaplag sa Dios ug paglakaw uban kaniya. Si Jesus naga-ingon. “Umari kamo kanako kamong tanan nga gikapuyan pagdala sa inyong mabug-at nga palas-onon, ug papahulayon ko kamo.”

Mas masabtan nato ang atong pagpanginahanglan sa Dios kon atong hunahunaon ug matngonan nga kita gihimo niya ug para kaniya. Walay usa kanato nga gihimo nga eksakto gayod nga pareha sa uban (dili kita mosulti, hunahuna, tan-aw o molihok sa sama nga paagi), pero kitang tanan gihimo sa Dios, sumala sa Iyang dagway, (Genesis 1:26), ug may buhing kalag nga kabahin sa Dios. Kining bahina maoy nangandoy sa kahapsay ngadto sa iyang Magbubuhat. Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa pagpangita sa tubig sa kasapaan, Mao usab ang kalag nangandoy sa pagpangita kanimo, Oh Dios. Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi ...” Salmo 42:1-2. Ang buhing Dios, lamang ang makatagbaw sa buhing kalag sa tawo.

Sa dihang nakaplagan ni David ang Dios, iyang gisuma ang iyang kahiladman nga gibati sa pag-ingon, “Walay makulang kanako.” Salmo 23:1b. Ang tanan iyang gikinahanglan natagbaw. Nakontento siya ug nahibaloan niya ang kalinaw nga mabatonan lamang kon ang binuhat ug ang Magbubuhat magkasugat. “Kay ginatagbaw niya 
ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom,” Salmo 107:9

Ang Dios matuod. Bisan dili nimo makita, masabtan, o makaplagan, kini dili makausab sa dili malalis nga kamatuoran nga Siya mao kaniadto, karon ug sa gihapon sa umaabot nga adlaw. Dunay Dios! Walay duha-duha niini! Aron pagkaplag sa Dios, gikinahanglan gayud ang usa ka hugot nga pagtoo nga Siya anaa ug tibuok nga pagsalig sa Iyang gugma.

Asa ang Dios? Mahimo ba ng ania siya kon atua usab Siya didto? OO, ang Dios anaa bisan asa. Nagaingon si Jesus sa babaye didto sa atabay ni Jacob nga ang Dios Espirito ug makita bisan asa ug bisan unsang orasa. Wala niya prisoha ang iyang kaugalingon sa sulod sa simbahan, sinagoga ug templo. Makaplagan nimo siya sa ibabaw sa bukid, sa kapatagan, sa kapanganuran, sa kadagatan, sa panimalay o sa sulod sa inyong sakyanan. Sa pagkakaron anaa Siya sa inyong palibot.

Si Jacob, tawo sa Dios nagaingon, “Sa pagkatinood ang Ginoo ania niining dapita, ug wala ako makahibalo.” Sa makadaghan, kita usab, malumon sa kalibutanong butang sa kinabuhi nga tungod niana bisan Siya haduol kanato, wala kita makahibalo. Magdahom kitang sentimental o dramatiko nga pagkakaplag sa Dios hangtud nga mapakyas hinuon kita sa pagkamatikod Niya, sa “gamay ug malumong tingog”, o sa hinay nga balisa sa atong kahiladman. Kinahanglan nga mohunong kita, motan-aw ug maminaw ug diha sa pagtoo atong makita, mabatian ug masabtan.

Dili kinahanglan nga magmalibogon ka sa kangit-ngit aron pangitaon ang Dios. Wala Siya magtago didto gikan kanimo. Kaniadto pa sa wala ka pa magsugod sa pagpangita kaniya, nagsugod na Siya pagpangita kanimo. Gikinahanglan ka Niya sa Iyang way katapusang Pamilya diin Siya magkamahal ug makaatiman kanimo sa labing mayo. Aduna ka bay kahaw-ang, kabalisa, kahasol sa sala, pagkawalay pagbati? Mahadlok ka bang mamatay? Kining pagbatia, mga tawag kini gikan sa Dios tungod kay dili Siya gusto nga mawala ka. Tingali kini maoy primerong tawag kanimo o katapusan ba hinuon. Karon kon nakadungog ka sa iyang tingog, ayaw pagahia imong kasing-kasing. (Salmo 95:7-8)

Ang Dios diha sa Iyang Gugma, nagahimo kanato ug paagi aron kita makakaplag kaniya. “Kay gihiguma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugutong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kon dili may kinabuhing dayon.” Juan 3:16. Si Kristo mao ang dalan ngadto sa Dios. Si Jesus mi-ingon: “Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi, walay makaadto sa Amahan kon dili moagi kanako.” (Juan 14:6) Sa dihang nangutana ang magbalantay sa bilanguan, “Unsa may akong buhaton aron ako maluwas?” si Pablo mitubag “Tumoo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka.” (Buhat 16:31)

Sa pangutana ni Nicodemos sa dalan sa kaluwasan, si Jesus miingon kaniya, “…gawas kon ang tawo igaanak pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios.” Juan 3:3. Sama ni Nicodemos , nangutana ka ba usab kon unsaon kini pagkahimo? Ang pagpakatawo pag-usab mao ang pagdawat ni Jesus ang Anak sa Dios, nga imong Manluluwas. Sa pagtoo sa Iyang kamatayon sa krus, Ang Iyang dugo makahugas sa imong tanang sala. Kinahanglan usab nga magbasol ka sa imong mga sala., mobiya kanila, mangayo sa Dios nga ikaw pasaloon ug mosulti nga si Jesus mao ang Ginoo (o agalaon) sa tanang lakang sa imong kinabuhi. “Kon isugid ta ang atong mga sala, Siya kasaligan ug makatarunganon nga tungod niana mopasaylo Siya sa atong mga sala ug magahinlo kanato gikan sa tanang pagkadili makatarunganon.” 1 Juan 1:9.

Ang tanan nakasala. “Ingon sa nahisulat: Walay matarung, wala, bisan usa.” Roma 3:10. Ang Dios balaan, tungod niana nasilag Siya sa sala. Mao nga usa kita makaduol kaniya, kinahanglan nga atong husayan ang atong mga sala sa paagi nga Iyang ginatudlo sa Iyang mga pulong. Ang pagpuyo sa maayong kinabuhi dili gayod igo nga makatumbas sa atong mga sala. Kinahanglan nato nga maghinulsol ug mobiya sa atong mga sala.

Aron gayud makakaplag sa Dios, kinahanglan nga imo siyang pangandoyon o kinahanglanon labaw sa tanan. Kinahanglan ang tibuok mo nga pagtugyan  sa tanan nga imo ug sa tibuok mo nga pagtugyan sa imong pagka-ikaw. Kinahanglan nga igalimod nimo ang imong kaugalingon ug ihatag ang imong mga hakog nga kinaiya.  Ang sala mamahimong mangil-ad kanimo ingon nga kini mangil-ad sa atubangan sa Dios.

Tinuod ba gayud nga gusto mo nga makaplagan ang Dios ug nga gusto mong magalakaw uban kaniya? Anaa ra kanimo ang pagpili… imo ra gayud. Walay mawala kanimo hinunua ang tanan mahidugang nganha kanimo. Ug kon ikaw mohunong, molingi ug mohimo ug usa ka lakang padulong sa Dios, imo Siyang makaplagan. Ang usa ka kalag nga nangita ug usa ka nagpangita sa Manluluwas kanuany gayud nga magkasugat! Kon buhaton nimo kanang usa ka lakang, ang Dios, ang maghahatag sa kinabuhi, maghatag kanimo ug bag-ong kinabuhi, bag-ong kasingkasing ug usa ka kabubut-on nga musonod kaniya. Ang tanang butang mamahimong bag-o. (2 Korinto 5:17). Moduko ka ba karon ug moingon sa Dios, “Ako nang itugyan kanimo ang tanan, gikapoy na ako sa akong mga sala. Ako dili gayud angay sa imong gugma. Ginoo, dawata ako sa akong pagkaako. Ako nagtugyan sa akong kaugalingon nganha kanimo. Ang tanan kong mga sala gibutang ko sa imong tiilan, ug mapaubsanon kong gipangayo ang Imong pasaylo. Palihog dawata ako sama nga Imong anak, ug tudloi ako unsaon pagpuyo para kanimo. Nagpasalamt ako nga si Jesus namatay aron nga ang akong mga sala mapasaylo.”

Kon kini imong pagahimoon sa kinasingkasing gayud, makatu-aw ka usab, “Ginoo ko ug Dios ko. Nakaplagan ko na ang akong gipangita. Puno na ang akong kalipay!”