“Ginoo, hain ka?” “Gikinahanglan ko ikaw.” “ Unsaon nako pagkakita kanimo?” Mao ba kini ang ginatuaw sa imong kasingkasing? Wala ba magpangab-ot, magpangita o mangandoy ang imong tibuok nga kaugalingon sa Dios? Ug unya maora ug nagpadayon siya nga halayo ug dili mo makaplagan?

Wala ka mag-inusara sa imong pagpangita. Mga tawo sa tanang lugar sa nagkalain-laing pangidaron nagapangutana usab. Mga duha ka libo ka tuig nga milabay usa ka kabatan-on ug datu nga pangulo nagadagan nga miduol kang Jesus ug nangutana, “Maayong Matutudlo, unsa may akong buhaton aron ako makadawat sa kinabuhing dayon?” Sa pagwali usab ni Pedro sa adlaw sa Pentecoste, ang mga tawo nangutana, “unsa may among buhaton?” o “Unsaon man namo pagkakaplag sa Dios?” Sa atong panahon karon ang nagpabilin walay pahulay sa atong gubot nga kalibutan mao ang hilom ug tinago nga pangandoy sa Dios ug sa iyang gugma.

Ang usa ka kinahanglanon nga kinahanglan sa tanang tawo mao ang pagkakaplag sa Dios. Ang atong kasingkasing wala gayoy pahulay hangtud nga kini makapahulay diha sa Ginoo. Walay laing paagi diin ang tawo makabaton ug kalinaw sa hunahuna ug kapahulayan sa kalag gawas sa pagkakaplag sa Dios ug paglakaw uban kaniya. Si Jesus naga-ingon. “Umari kamo kanako kamong tanan nga gikapuyan pagdala sa inyong mabug-at nga palas-onon, ug papahulayon ko kamo.”

Mas masabtan nato ang atong pagpanginahanglan sa Dios kon atong hunahunaon ug matngonan nga kita gihimo niya ug para kaniya. Walay usa kanato nga gihimo nga eksakto gayod nga pareha sa uban (dili kita mosulti, hunahuna, tan-aw o molihok sa sama nga paagi), pero kitang tanan gihimo sa Dios, sumala sa Iyang dagway, (Genesis 1:26), ug may buhing kalag nga kabahin sa Dios. Kining bahina maoy nangandoy sa kahapsay ngadto sa iyang Magbubuhat. Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa pagpangita sa tubig sa kasapaan, Mao usab ang kalag nangandoy sa pagpangita kanimo, Oh Dios. Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi ...” Salmo 42:1-2. Ang buhing Dios, lamang ang makatagbaw sa buhing kalag sa tawo.

Sa dihang nakaplagan ni David ang Dios, iyang gisuma ang iyang kahiladman nga gibati sa pag-ingon, “Walay makulang kanako.” Salmo 23:1b. Ang tanan iyang gikinahanglan natagbaw. Nakontento siya ug nahibaloan niya ang kalinaw nga mabatonan lamang kon ang binuhat ug ang Magbubuhat magkasugat. “Kay ginatagbaw niya 
ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom,” Salmo 107:9

Ang Dios matuod. Bisan dili nimo makita, masabtan, o makaplagan, kini dili makausab sa dili malalis nga kamatuoran nga Siya mao kaniadto, karon ug sa gihapon sa umaabot nga adlaw. Dunay Dios! Walay duha-duha niini! Aron pagkaplag sa Dios, gikinahanglan gayud ang usa ka hugot nga pagtoo nga Siya anaa ug tibuok nga pagsalig sa Iyang gugma.

Asa ang Dios? Mahimo ba ng ania siya kon atua usab Siya didto? OO, ang Dios anaa bisan asa. Nagaingon si Jesus sa babaye didto sa atabay ni Jacob nga ang Dios Espirito ug makita bisan asa ug bisan unsang orasa. Wala niya prisoha ang iyang kaugalingon sa sulod sa simbahan, sinagoga ug templo. Makaplagan nimo siya sa ibabaw sa bukid, sa kapatagan, sa kapanganuran, sa kadagatan, sa panimalay o sa sulod sa inyong sakyanan. Sa pagkakaron anaa Siya sa inyong palibot.

Si Jacob, tawo sa Dios nagaingon, “Sa pagkatinood ang Ginoo ania niining dapita, ug wala ako makahibalo.” Sa makadaghan, kita usab, malumon sa kalibutanong butang sa kinabuhi nga tungod niana bisan Siya haduol kanato, wala kita makahibalo. Magdahom kitang sentimental o dramatiko nga pagkakaplag sa Dios hangtud nga mapakyas hinuon kita sa pagkamatikod Niya, sa “gamay ug malumong tingog”, o sa hinay nga balisa sa atong kahiladman. Kinahanglan nga mohunong kita, motan-aw ug maminaw ug diha sa pagtoo atong makita, mabatian ug masabtan.

Dili kinahanglan nga magmalibogon ka sa kangit-ngit aron pangitaon ang Dios. Wala Siya magtago didto gikan kanimo. Kaniadto pa sa wala ka pa magsugod sa pagpangita kaniya, nagsugod na Siya pagpangita kanimo. Gikinahanglan ka Niya sa Iyang way katapusang Pamilya diin Siya magkamahal ug makaatiman kanimo sa labing mayo. Aduna ka bay kahaw-ang, kabalisa, kahasol sa sala, pagkawalay pagbati? Mahadlok ka bang mamatay? Kining pagbatia, mga tawag kini gikan sa Dios tungod kay dili Siya gusto nga mawala ka. Tingali kini maoy primerong tawag kanimo o katapusan ba hinuon. Karon kon nakadungog ka sa iyang tingog, ayaw pagahia imong kasing-kasing. (Salmo 95:7-8)

Ang Dios diha sa Iyang Gugma, nagahimo kanato ug paagi aron kita makakaplag kaniya. “Kay gihiguma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugutong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kon dili may kinabuhing dayon.” Juan 3:16. Si Kristo mao ang dalan ngadto sa Dios. Si Jesus mi-ingon: “Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi, walay makaadto sa Amahan kon dili moagi kanako.” (Juan 14:6) Sa dihang nangutana ang magbalantay sa bilanguan, “Unsa may akong buhaton aron ako maluwas?” si Pablo mitubag “Tumoo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka.” (Buhat 16:31)

Sa pangutana ni Nicodemos sa dalan sa kaluwasan, si Jesus miingon kaniya, “…gawas kon ang tawo igaanak pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios.” Juan 3:3. Sama ni Nicodemos , nangutana ka ba usab kon unsaon kini pagkahimo? Ang pagpakatawo pag-usab mao ang pagdawat ni Jesus ang Anak sa Dios, nga imong Manluluwas. Sa pagtoo sa Iyang kamatayon sa krus, Ang Iyang dugo makahugas sa imong tanang sala. Kinahanglan usab nga magbasol ka sa imong mga sala., mobiya kanila, mangayo sa Dios nga ikaw pasaloon ug mosulti nga si Jesus mao ang Ginoo (o agalaon) sa tanang lakang sa imong kinabuhi. “Kon isugid ta ang atong mga sala, Siya kasaligan ug makatarunganon nga tungod niana mopasaylo Siya sa atong mga sala ug magahinlo kanato gikan sa tanang pagkadili makatarunganon.” 1 Juan 1:9.

Ang tanan nakasala. “Ingon sa nahisulat: Walay matarung, wala, bisan usa.” Roma 3:10. Ang Dios balaan, tungod niana nasilag Siya sa sala. Mao nga usa kita makaduol kaniya, kinahanglan nga atong husayan ang atong mga sala sa paagi nga Iyang ginatudlo sa Iyang mga pulong. Ang pagpuyo sa maayong kinabuhi dili gayod igo nga makatumbas sa atong mga sala. Kinahanglan nato nga maghinulsol ug mobiya sa atong mga sala.

Aron gayud makakaplag sa Dios, kinahanglan nga imo siyang pangandoyon o kinahanglanon labaw sa tanan. Kinahanglan ang tibuok mo nga pagtugyan  sa tanan nga imo ug sa tibuok mo nga pagtugyan sa imong pagka-ikaw. Kinahanglan nga igalimod nimo ang imong kaugalingon ug ihatag ang imong mga hakog nga kinaiya.  Ang sala mamahimong mangil-ad kanimo ingon nga kini mangil-ad sa atubangan sa Dios.

Tinuod ba gayud nga gusto mo nga makaplagan ang Dios ug nga gusto mong magalakaw uban kaniya? Anaa ra kanimo ang pagpili… imo ra gayud. Walay mawala kanimo hinunua ang tanan mahidugang nganha kanimo. Ug kon ikaw mohunong, molingi ug mohimo ug usa ka lakang padulong sa Dios, imo Siyang makaplagan. Ang usa ka kalag nga nangita ug usa ka nagpangita sa Manluluwas kanuany gayud nga magkasugat! Kon buhaton nimo kanang usa ka lakang, ang Dios, ang maghahatag sa kinabuhi, maghatag kanimo ug bag-ong kinabuhi, bag-ong kasingkasing ug usa ka kabubut-on nga musonod kaniya. Ang tanang butang mamahimong bag-o. (2 Korinto 5:17). Moduko ka ba karon ug moingon sa Dios, “Ako nang itugyan kanimo ang tanan, gikapoy na ako sa akong mga sala. Ako dili gayud angay sa imong gugma. Ginoo, dawata ako sa akong pagkaako. Ako nagtugyan sa akong kaugalingon nganha kanimo. Ang tanan kong mga sala gibutang ko sa imong tiilan, ug mapaubsanon kong gipangayo ang Imong pasaylo. Palihog dawata ako sama nga Imong anak, ug tudloi ako unsaon pagpuyo para kanimo. Nagpasalamt ako nga si Jesus namatay aron nga ang akong mga sala mapasaylo.”

Kon kini imong pagahimoon sa kinasingkasing gayud, makatu-aw ka usab, “Ginoo ko ug Dios ko. Nakaplagan ko na ang akong gipangita. Puno na ang akong kalipay!”

Nasayud ba ikaw nga hingkaplagan ka nga sad-an sa Balaan nga Dios, ug nga gihukman sa kamatayon? Kon ang makasasala nga tawo molingkawas niini nga walay katapusang kamatayon ug nga sa walay katapusan mamaluwas, kinahanglan siya magdawat sa kalooy sa Dios. Ang kalooy niining kahimtanga ang Dios mag dumili ngari nato sa silot nga angay kanato. Apan ang Dios dili maghatag sa iyang kalooy ngadto sa mga tawo nga walay kondisyon, bisan tuod ang kaluwasan libri. Walay bili (nga bayad) ug dili ka bugtian ug bisan unsa. Ang kondisyon nga ang Dios makahatag ug kalooy mao ang paghinulsol.

Si Juan Bautista miabut nga nagwali sa pulong sa Dios ug ang iyang mensahe yano ug may gahum, “Maghinulsol kamo: kay ang gingharian sa langit haduol na.” (Mateo 4:17). Ang paghinulsol maoy gikinahanglan sa kaluwasan, ingon sa gisulti ni Apostol Pedro, “Busa, managhinulsol kamo ug managbalik kamo aron pagapalaon ang inyong mga sala, kay sa ingon niana moabut ang mga panahon sa kahamungaya gikan sa atubangan sa Ginoo; (Buhat 3:19). Pinaagi sa paghinulsol, ang pultahan sa kalooy moabli ug ang kaluwasan maangkon.

Ang Tanan Nakasala

Dinhi sa atong kalibutan adunay daghan kaayong mga tawo, ug sa daghang paagi kita lahi sa usa ug usa. Apan kini nga mensahe atong pag-usahan. “Kay ang tanan nakasala ug nakabsan sa himaya sa Dios.” (Roma 3:23) Ug patalinghugi pa, “walay bisan kinsa nga matarung, wala bisan usa lamang” (Roma 3:10) Ang Dios magsulti pinaagi sa iyang Propeta, si Isaias ug nag-ingon, “Kitang tanan sama sa karnero nanghisalaag ang tagsa-tagsa kanato misimang sa iyang kaugalingon nga dalan. (Isaias 53:6) Makabantay ba ikaw sa centro nga panghunahuna niini nga mga kasulatan? “Ang tanan misimang.” “Walay matarong.” “Ang tanan nakasala.” Wala ba kini maglakip nimo? Ang imong kalag. Ang imong kinabuhi iya sa Dios. Ang tawo, lalake kon babaye, kinsa wala moila sa Dios nga maoy agalon sa iyang kinabuhi naa sa pagkamasupilon ug sa sala. “Ang kalag nga nakasala, kini mamatay.” (Ezequil 18:4)

Ang Sala Magpabulag

Ang imong sala nagpabulag nimo sa Dios. Mibati ka ug pangandoy sa sulod nimo nga dili mo ikapasabut. Mibati ka nga daw pinasagdan ug nga ang Dios dili maminaw. Ang rason gibutyag sa Dios, “Ania karon, ang kamot ni Jehova wala pamub-i aron kini dili makaluwas, ni pabug-atan ang iyang igdulongog, aron kini dili makadungog.” “Apan ang inyong mga kasal-anan maoy nakapahamulag kaninyo ug sa inyong Dios, ug ang inyong mga sala nakapatago sa iyang nawong gikan kaninyo, aron siya dili makadungog” (Is. 59:1-2). Lain pa, ang bayad sa sala mao ang kamatayon (Roma 6:23). Sa imong paghunahuna sa imong kinabuhi ug mga sala, hunahunaa usab ang Dios. Ang Dios walay sala, busa siya balaan, matarong, ug makatarunganon. Ang Dios nag-ingon ang sala kinahanglan nga hukman. “Kay ang Dios magadala sa tagsatagsa ka buhat ngadto sa paghukom uban ang tagsatagsa ka tinago nga butang, bisan ang maayo, kon bisan ang dautan (Ecc. 12:14). Adunay dako nga panagbulag taliwala kanimo ug sa Dios. Gawas kon atong makaplagan ang paagi nga maoy mahimong tulay taliwala sa balaan nga Dios ug makasasala nga tawo, ikaw gayud mamatay sa walay katapusan nga kamatayon (Lucas 16:36). Apan paminaw, adunay paagi, adunay paglaum alang kanimo!

Si Jesus Nag-abli sa Pultahan

Samtang matuod man nga ang Dios nagbalaod ug hukom sa kamatayon sa sala, siya usab usa ka Dios sa gugma. “Ang Dios gugma” (1 Juan 4:16). Ang Dios nahigugma nimo, higala, bisan tuod ikaw nagpuyo sa sala. Ug kon ang hustisya ipahamtang sa tawo, diha-diha siya mamatay. Busa ang Dios, dili buot nga adunay mawala, nagpadala sa iyang bugtong anak nga si Jesus aron sa pagdala sa silot sa atong mga sala aron kita mabuhi. Ang Biblia nag-ingon, “tan-awa ang pagkamaayo ug ang pagkabangis sa Dios” (Roma 11:22). Ang pagkamaayo sa Dios nagtinguha sa pagluwas sa tawo apan ang iyang hukom nagkinahanglan sa silot.

Si Jesus mianhi sa kalibutan sa dayag nga tuyo pagluwas sa atong mga kalag. Siya balaan, walay sala, ang walay buling o apan nga cordero sa Dios. Ang gugma sa Dios na suta sa diha nga gidala niya ang atong mga sala, ang atong kahasol ug ang suhol sa kamatayon, ug gibutang kini kang Jesus. Tan-awa ang iyang pagkamaayo! Unya sa nagmasinugtanon si Jesus sa kabubut-on sa amahan iyang gidawat ang suhol sa atong mga sala. Si Jesus nahimong sala puli kanato (2 Corinto 5:21). Siya gilansang sa krus. Sulod sa unom ka oras siya nag-antus sa kasakit hangtud nga ang suhol sa sala nabayran. Ug unya si Jesus, namatay. Tan-awa ang kabangis sa Dios.

Ang Paghinulsol, Atong Parte

Nakita ba nimo nga namatay si Jesus alang nimo, siya usab namatay alang sa imong mga sala. Kinsa ba gayud ang naglansang ni Jesus sa krus? Ang mga pangulong hudio ra ba? O si Pilato, o ang mga sundalong Romanhon maoy mga responsible? Ang mensahe ni Pedro tumong gayud sa punto! “Kini siya gitugyan ingon sa dili mabalhin nga pagbulot-an ug daang pagkahibalo sa Dios, inyong gidakup ug gipatay, nga gilansang sa kamot sa mga tawong masupilon” (Buhat 2:23). Higala, tan-awa si Jesus ang gilansang sa krus ug ilha ang imong sala ug kalabutan sa iyang kamatayon!

Ang tinuod nga paghinulsol magsugod sa diha nga ikaw mamalandong niadto nga makalilisang nga talan-awon. Pinaagi sa gahum sa espiritu sa Dios ikaw makaamgo nga ikaw unta ang mamatay inay si Jesus. Apan si Jesus mipuli sa atong dapit! Si diha nga kini nga pagkaamgo mikuyanap sa imong kasingkasing, kini magdala ug kasubo ug pagbasul sa sala. Sa paghuna-huna nga ang usa maoy hinungdan sa kamatayon. Sa lain maoy makahahadlok nga butang labina kon kini mismo ang anak sa Dios. Ang mga kalag nga nakakita niini nga panan-awon nanaghinulsol sa ilang mga kahasul uban ang mga luha ug nagsugid sa ilang mga sala. Sa atong paghuna-huna sa hukom sa Dios nga gibubo ngadto kang Jesus, ug nahibalo ta nga kita maoy angay sa maong kamatayon, kita makatuwaw, “Dios kaloy-i ako nga makasasala (Lucas 18:13). Kini mao ang unang buhat sa paghinulsol. Sa magpadayon ang paghinulsol kini makahimo sa usa ka hingpit nga pagbiya sa kanhi nga dalan sa sala ngadto sa mga dalan sa Dios. Ang tawo nga nahugasan aron malimpiyo sa iyang mga dautang dalan moliso ug moadto sa mga langitnong butang kini sa hamubo nga pagkasulti buhat sa paghinulsol ug kini buhat sa Dios diha sa kasing-kasing sa tanan nga moduol niya. Siya unya makaila sa kalinaw, kalipay ug kasigurohan.

Sa katapusan, ang paghinulsol moresulta sa halawom nga pag-angay ug paglaban kang Kristo ug sa kabubut-on sa Dios. Sa diha nga kita angay hukman sa kamatayon ug wala nay kalingkawasan, si Kristo miingon, “umari kamo kanako, ug hatagan ko kamo ug pahulay” (Mateo 11:28). Kita nahigugma kaniya, kay siya una nga nahigugma kanato (Juan 4:19).

Ang pagtukod sa usa ka husto ug kasaligan nga katukoran mamahimo pinaagi sa paggamit sa usa ka galamiton nga gitawag og tonton. Kon wala ang ingon nga galamiton, ang magtutukod bisan pa’g maayo’g tuyo ug matinud-anon, malagmit makabuhat sa mabug-at nga mga sayop.

Sa ingon usab, ang atong mga kinabuhi ug mga pagtoo gikinahanglan nga matultolan pinaagi sa tonton sa Pulong sa Dios. Basaha ang Salmo 119:105; 2 Timoteo 3:15-17; Amos 7:8.

Adunay panultihon nga nag-ingon: “Dili importante kon unsay imong gituohan, basta matinud-anon ka lamang.” Apan gikinahanglan gayod nga ang atong pagkamatinud-anon nga pagtuo og pagbuhat kinahanglan nga husto gayod. Kita adunay dakung pagtahod sa tawo kinsa matinud-anon kayo sa iyang kusog nga pagbati o gituohan nga siya andam gani mamatay tungod niini. Apan ang pagkamatinud-anon dili pa gayod paigo o sarang.

Didto sa Manhattan, New York, may usa ka resita nga gihatag sa doctor nga ang ngalan sa medisina mao ang “barium sulfate” apan sa dihang gipalit na kini sa tindahan o “drug store” ang nahatag sa tindera mao “barium sulphite”. Usa ra ka letra ang nakalahi niining duha nga klase sa medisina. Ang usa tambal apan ang usa makamatay nga hilo. Ang babaye nga mitomar niini nga medisina namatay gayod. Sa walay duhaduha ang tindera matinuuron, naghunahuna nga husto ang medisina nga iyang nahatag. Sa mga panghitabo diin nalambigit ang kinabuhi o kamatayon, ang kasigurohan gikinahanglan gayod.

Dihay usa ka babaye nga nagtuo nga ang iyang gikuha gikan sa iyang butanganan sa mga tambal nga kabinit, maoy usa ka tambal. Apan hilo diay ang iyang nakuha ug namatay siya. Ang pagka matinud-anon dili makaluwas sa imong kalag kon sayop ang imong gituohan. Mas dilikado pa man gani ang sayop nga pagtuo kay sa makainom ikaw og hilo nga wala nimo tuyoa. Ang pagkamatay tungod kay nahilo maoy usa ka dili gayod ikalipay apan ang pagsuway sa imong kalag nga imong ibugtaw sa dili sigorado nga paingnan may dakong kalahian unya sa atong padulngan sa walay katapusang destinasyon niini.

Ang panultihon nga, “dili importante kon unsay imong gituohan, basta matinuoron ka lamang” nangahulugan nga mahimo kon bisan unsang tinuohan ang imong sudlan basta matinud-anon ka lamang maghatud kini kanimo sa langit kon imo kining sundon sa kinasingkasing. Apan kini dili gayod tinuud! 

Si Apostol Pablo madasigon ug matinud-anon kaayong nanglutos sa mga Kristohanon. Apan gikinahanglan niya ang bag-o nga kasingkasing-ang pagpakatawo pag-usab. Bisan unsa ka dugay ug unsa ka matinud-anon ang iyang pagpadayon niadtong paagiha, nahisalaag gihapon siya. (Buhat 9).

Matinud-anon gayud ang lima ka buang-buang nga mga ulay pagtambong sa kasal ug sa pag-ingon, “Ginoo, Ginoo, ablihi kami, apan siya mitubag, wala ako makaila kaninyo” (Mateo 25:1-13)

Labing matinud-anon ang mga manalagna ni Baal diha sa ilang pagtawag sa ilang dios nga motubag pinaagi sa kalayo didto sa bukid sa Carmelo. Matinud-anon sila kayo nga sila naninggit sa makusog, ug nanagsamad sa ilang kaugalingon sa mga cuchillo ug mga salapang, hangtud nga ang dugo nagbuhagay sa ibabaw kanila, apan wala sila makadawat ug tubag. (1 Mga Hari 18).

Daghang mga tawo nga matinud-anon gayod og mainiton sa dihang ilang gisimba ang ilang mga dios nga kinulit sa kahoy og bato. Ang uban mangadto sa pagbaktas ug halayo o paghigda sa mga katre nga binutangan og mga tunok o talinis. Adunay ubang mga tawo nga andam nga magtug-yan sa ilang kinabuhi sa ilang mga gituhan nga husto apan diay sayop sumala sa mga pulong sa Dios. Ang ila ba nga pagkamatinud-anon o andam sa pagsakripisyo og pag-antus makahimo nga husto sa ilang gituohan o relihiyon?

Miingon si Jesus, Dili ang tanan nga nagaingon kanako: Ginoo, Ginoo; makasulod sa gingharian sa langit, kondili ang nagabuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga atua sa langit.” (Mateo 7:21) Daghan ang matinud-anong nagtoo nga ang pultahan sa langit maabli alang kanila tungod kay nanagpanagana sila sa ngalan sa Ginoo, naghingilin sa mga yawa tungod sa Iyang ngalan ug nanagbuhat sa daghang mga katingalahan. Apan Siya motubag kanila, “Wala ko gayud kamo maila; pahalayo kamo kanako, mga mamumuhat sa kadautan.” (Mateo 7:23).

Aron nga maluwas gikinahanglan gayod nato nga mahibaloan og mailhan si Ginoong Jesus og buhaton ang Iyang kabubut-on. Kini nagkinahanglan nga atong itugyan ang atong tanan kon unsa ang gipadayag sa Dios. Pinaagi niini ang Dios maggiya kanimo pinaagi sa Iyang mga Pulong sa paagi nga dili gayod ikaw masayop sa dihang imong susihon ang mga kamatuoran diha sa mga kasulatan. Atong mabasa, “Ang Imong mga Pulong maoy suga sa akong mga tiil og kahayag sa akong agianan.” (Salma 119:105), og usab naga ingon ang Biblia “Susiha ang mga kasulatan; kay diha kanila kamo naghunahuna nga aduna kamo’y kinabuhing walay katapusan og kini sila ang nagapamatuod kanako.” (Juan 5:39)

Ang biblia nagpaklaro pagtudlo nga ang usa ka sumusunod ni Kristo kinahanglan magkinabuhi nga magpas-an sa krus, paglimod sa kaugalingon, walay pagkahakog, og pagkamatinugyanon. Ang pagsalikway niining pagtulun-ana maoy usa ka dakong sayop sa atong pagsabot sa kabubut-on sa atong Dios.

Sa dihang kita maghinulsol ug si Jesus mosulod ngadto sa atong mga kasingkasing, ang Iyang Espiritu maghatag kanato og bag-o nga katuyoan. Ang Iyang Espiritu maghatag og kalig-onan sulod kanato nga kita Iyang mga anak. “Kay sumala sa gidaghanon sa mga gidala sa Espiritu sa Dios, kini sila mga anak sa Dios. Ang Espiritu sa iyang kaugalingon nagapamatuod sa atong espiritu, nga mga anak kita sa Dios.” (Roma 8:14, 16).