Ang Pagpangita Sa Dios – Unsaon Ko Man Pagkakaplag Kaniya?
“Ginoo, hain ka?” “Gikinahanglan ko ikaw.” “ Unsaon nako pagkakita kanimo?” Mao ba kini ang ginatuaw sa imong kasingkasing? Wala ba magpangab-ot, magpangita o mangandoy ang imong tibuok nga kaugalingon sa Dios? Ug unya maora ug nagpadayon siya nga halayo ug dili mo makaplagan?
Wala ka mag-inusara sa imong pagpangita. Mga tawo sa tanang lugar sa nagkalain-laing pangidaron nagapangutana usab. Mga duha ka libo ka tuig nga milabay usa ka kabatan-on ug datu nga pangulo nagadagan nga miduol kang Jesus ug nangutana, “Maayong Matutudlo, unsa may akong buhaton aron ako makadawat sa kinabuhing dayon?” Sa pagwali usab ni Pedro sa adlaw sa Pentecoste, ang mga tawo nangutana, “unsa may among buhaton?” o “Unsaon man namo pagkakaplag sa Dios?” Sa atong panahon karon ang nagpabilin walay pahulay sa atong gubot nga kalibutan mao ang hilom ug tinago nga pangandoy sa Dios ug sa iyang gugma.
Ang usa ka kinahanglanon nga kinahanglan sa tanang tawo mao ang pagkakaplag sa Dios. Ang atong kasingkasing wala gayoy pahulay hangtud nga kini makapahulay diha sa Ginoo. Walay laing paagi diin ang tawo makabaton ug kalinaw sa hunahuna ug kapahulayan sa kalag gawas sa pagkakaplag sa Dios ug paglakaw uban kaniya. Si Jesus naga-ingon. “Umari kamo kanako kamong tanan nga gikapuyan pagdala sa inyong mabug-at nga palas-onon, ug papahulayon ko kamo.”
Mas masabtan nato ang atong pagpanginahanglan sa Dios kon atong hunahunaon ug matngonan nga kita gihimo niya ug para kaniya. Walay usa kanato nga gihimo nga eksakto gayod nga pareha sa uban (dili kita mosulti, hunahuna, tan-aw o molihok sa sama nga paagi), pero kitang tanan gihimo sa Dios, sumala sa Iyang dagway, (Genesis 1:26), ug may buhing kalag nga kabahin sa Dios. Kining bahina maoy nangandoy sa kahapsay ngadto sa iyang Magbubuhat. Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa pagpangita sa tubig sa kasapaan, Mao usab ang kalag nangandoy sa pagpangita kanimo, Oh Dios. Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi ...” Salmo 42:1-2. Ang buhing Dios, lamang ang makatagbaw sa buhing kalag sa tawo.
Sa dihang nakaplagan ni David ang Dios, iyang gisuma ang iyang kahiladman nga gibati sa pag-ingon, “Walay makulang kanako.” Salmo 23:1b. Ang tanan iyang gikinahanglan natagbaw. Nakontento siya ug nahibaloan niya ang kalinaw nga mabatonan lamang kon ang binuhat ug ang Magbubuhat magkasugat. “Kay ginatagbaw niya
ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom,” Salmo 107:9
Kompleto nga teksto sa: Ang Pagpangita Sa Dios – Unsaon Ko Man Pagkakaplag Kaniya?
Ang Dios matuod. Bisan dili nimo makita, masabtan, o makaplagan, kini dili makausab sa dili malalis nga kamatuoran nga Siya mao kaniadto, karon ug sa gihapon sa umaabot nga adlaw. Dunay Dios! Walay duha-duha niini! Aron pagkaplag sa Dios, gikinahanglan gayud ang usa ka hugot nga pagtoo nga Siya anaa ug tibuok nga pagsalig sa Iyang gugma.
Asa ang Dios? Mahimo ba ng ania siya kon atua usab Siya didto? OO, ang Dios anaa bisan asa. Nagaingon si Jesus sa babaye didto sa atabay ni Jacob nga ang Dios Espirito ug makita bisan asa ug bisan unsang orasa. Wala niya prisoha ang iyang kaugalingon sa sulod sa simbahan, sinagoga ug templo. Makaplagan nimo siya sa ibabaw sa bukid, sa kapatagan, sa kapanganuran, sa kadagatan, sa panimalay o sa sulod sa inyong sakyanan. Sa pagkakaron anaa Siya sa inyong palibot.
Si Jacob, tawo sa Dios nagaingon, “Sa pagkatinood ang Ginoo ania niining dapita, ug wala ako makahibalo.” Sa makadaghan, kita usab, malumon sa kalibutanong butang sa kinabuhi nga tungod niana bisan Siya haduol kanato, wala kita makahibalo. Magdahom kitang sentimental o dramatiko nga pagkakaplag sa Dios hangtud nga mapakyas hinuon kita sa pagkamatikod Niya, sa “gamay ug malumong tingog”, o sa hinay nga balisa sa atong kahiladman. Kinahanglan nga mohunong kita, motan-aw ug maminaw ug diha sa pagtoo atong makita, mabatian ug masabtan.
Dili kinahanglan nga magmalibogon ka sa kangit-ngit aron pangitaon ang Dios. Wala Siya magtago didto gikan kanimo. Kaniadto pa sa wala ka pa magsugod sa pagpangita kaniya, nagsugod na Siya pagpangita kanimo. Gikinahanglan ka Niya sa Iyang way katapusang Pamilya diin Siya magkamahal ug makaatiman kanimo sa labing mayo. Aduna ka bay kahaw-ang, kabalisa, kahasol sa sala, pagkawalay pagbati? Mahadlok ka bang mamatay? Kining pagbatia, mga tawag kini gikan sa Dios tungod kay dili Siya gusto nga mawala ka. Tingali kini maoy primerong tawag kanimo o katapusan ba hinuon. Karon kon nakadungog ka sa iyang tingog, ayaw pagahia imong kasing-kasing. (Salmo 95:7-8)
Ang Dios diha sa Iyang Gugma, nagahimo kanato ug paagi aron kita makakaplag kaniya. “Kay gihiguma gayud sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugutong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kon dili may kinabuhing dayon.” Juan 3:16. Si Kristo mao ang dalan ngadto sa Dios. Si Jesus mi-ingon: “Ako mao ang dalan, ang kamatuoran, ug ang kinabuhi, walay makaadto sa Amahan kon dili moagi kanako.” (Juan 14:6) Sa dihang nangutana ang magbalantay sa bilanguan, “Unsa may akong buhaton aron ako maluwas?” si Pablo mitubag “Tumoo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka.” (Buhat 16:31)
Sa pangutana ni Nicodemos sa dalan sa kaluwasan, si Jesus miingon kaniya, “…gawas kon ang tawo igaanak pag-usab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios.” Juan 3:3. Sama ni Nicodemos , nangutana ka ba usab kon unsaon kini pagkahimo? Ang pagpakatawo pag-usab mao ang pagdawat ni Jesus ang Anak sa Dios, nga imong Manluluwas. Sa pagtoo sa Iyang kamatayon sa krus, Ang Iyang dugo makahugas sa imong tanang sala. Kinahanglan usab nga magbasol ka sa imong mga sala., mobiya kanila, mangayo sa Dios nga ikaw pasaloon ug mosulti nga si Jesus mao ang Ginoo (o agalaon) sa tanang lakang sa imong kinabuhi. “Kon isugid ta ang atong mga sala, Siya kasaligan ug makatarunganon nga tungod niana mopasaylo Siya sa atong mga sala ug magahinlo kanato gikan sa tanang pagkadili makatarunganon.” 1 Juan 1:9.
Ang tanan nakasala. “Ingon sa nahisulat: Walay matarung, wala, bisan usa.” Roma 3:10. Ang Dios balaan, tungod niana nasilag Siya sa sala. Mao nga usa kita makaduol kaniya, kinahanglan nga atong husayan ang atong mga sala sa paagi nga Iyang ginatudlo sa Iyang mga pulong. Ang pagpuyo sa maayong kinabuhi dili gayod igo nga makatumbas sa atong mga sala. Kinahanglan nato nga maghinulsol ug mobiya sa atong mga sala.
Aron gayud makakaplag sa Dios, kinahanglan nga imo siyang pangandoyon o kinahanglanon labaw sa tanan. Kinahanglan ang tibuok mo nga pagtugyan sa tanan nga imo ug sa tibuok mo nga pagtugyan sa imong pagka-ikaw. Kinahanglan nga igalimod nimo ang imong kaugalingon ug ihatag ang imong mga hakog nga kinaiya. Ang sala mamahimong mangil-ad kanimo ingon nga kini mangil-ad sa atubangan sa Dios.
Tinuod ba gayud nga gusto mo nga makaplagan ang Dios ug nga gusto mong magalakaw uban kaniya? Anaa ra kanimo ang pagpili… imo ra gayud. Walay mawala kanimo hinunua ang tanan mahidugang nganha kanimo. Ug kon ikaw mohunong, molingi ug mohimo ug usa ka lakang padulong sa Dios, imo Siyang makaplagan. Ang usa ka kalag nga nangita ug usa ka nagpangita sa Manluluwas kanuany gayud nga magkasugat! Kon buhaton nimo kanang usa ka lakang, ang Dios, ang maghahatag sa kinabuhi, maghatag kanimo ug bag-ong kinabuhi, bag-ong kasingkasing ug usa ka kabubut-on nga musonod kaniya. Ang tanang butang mamahimong bag-o. (2 Korinto 5:17). Moduko ka ba karon ug moingon sa Dios, “Ako nang itugyan kanimo ang tanan, gikapoy na ako sa akong mga sala. Ako dili gayud angay sa imong gugma. Ginoo, dawata ako sa akong pagkaako. Ako nagtugyan sa akong kaugalingon nganha kanimo. Ang tanan kong mga sala gibutang ko sa imong tiilan, ug mapaubsanon kong gipangayo ang Imong pasaylo. Palihog dawata ako sama nga Imong anak, ug tudloi ako unsaon pagpuyo para kanimo. Nagpasalamt ako nga si Jesus namatay aron nga ang akong mga sala mapasaylo.”
Kon kini imong pagahimoon sa kinasingkasing gayud, makatu-aw ka usab, “Ginoo ko ug Dios ko. Nakaplagan ko na ang akong gipangita. Puno na ang akong kalipay!”